“ถ้าเรารักอะไรสักอย่าง มันจะพาเราไปที่ไหนสักที่”

และใช่ค่ะ มันพาฉันเข้าครัว!

หลายคนคงเคยได้ยินประโยคข้างบนกันบ้างใช่ไหมละคะ เมื่อต้นปีที่ผ่านมา ฉันได้หวนคืนสู่วงการติ่ง โดน BTS ตกเข้าด้อม และเป็นอาร์มี่อย่างภาคภูมิใจ ตามไปฟังเพลง รวมไปถึงดูวาไรตี้ต่างๆ โดยส่วนตัวที่เป็นผู้คลั่งไคล้ในอาหารเกาหลีอยู่แล้ว ยิ่งเห็นคนที่เรารักซดรามยอน กระดกโซจู ทำข้าวผัดกิมจิกินกับเมมเบอร์อย่างเอร็ดอร่อย ก็อยากจะมีส่วนร่วมกับเขาบ้าง ไม่ได้อวยแต่บังทันเกือบทุกคนมีฝีมือระดับเชฟ! ประจวบเหมาะกับที่มีหนังสือที่รวบรวมสูตรอาหารที่ BTS เคยทำกินกับเมมเบอร์ออกมาพอดี ฉันก็ไม่พลาดที่จะซีเอฟไป

 

หนังสือมีชื่อว่า BTS RECIPE BOOK  เล่มหนาเหมือนพจนานุกรมชีวิตประวัติใครสักคน ที่รวบรวมสูตรเด็ดๆแบบเกาหลีแท้ที่เมมเบอร์ทำด้วยความรักและตั้งใจ ข้างในเล่มมีภาพและสเต็ปการทำอาหารที่ภาพสวยและดูเข้าใจง่าย แต่ละเมนูมีภาษาอังกฤษอธิบายกำกับให้อย่างละเอียด

 

ถ้าจะขนาดนี้แล้วก็ต้องกางหนังสือ เลือกทำตามสักเมนูหน่อยไหม! ตบตีกับตัวเองในความคิด ฉันก็ได้เลือกเมนูที่จะทำได้แล้ว นั่นก็คือ Kimchi Bokkeumbap หรือ ‘ข้าวผัดกิมจิ’ นั่นเอง เหมาะสำหรับผู้เริ่มต้นเข้าครัวทำอาหาร และมีอุปกรณ์จำกัดอย่างฉัน ถึงเวลาลงมือทำแล้ว ไฟติ้ง!

ฉันปรับเปลี่ยนวัถุดิบจากในสูตรที่หนังสือให้มาเล็กน้อย ใช้วัตถุดิบเพียง 8 อย่าง

 

• กิมจิ 150 กรัม
• หอมใหญ่ 50 กรัม
• กระเทียม หั่น 45 กรัม
• ทูน่ากระป๋อง 100 กรัม
• ซอสโคชูจัง 3 ช้อนโต๊ะ
• น้ำมันงาคั่ว ½ ช้อนโต๊ะ
• ไข่ไก่ 1 ฟอง
• ต้นหอมซอย
• ข้าวหอมมะลิ 

ในสูตรเขียนว่าเราสามารถใช้ข้าวชนิดไหนก็ได้ จะข้าวเกาหลีเม็ดใหญ่หรือจะไทยแลนด์ข้าวหอมมะลิ ก็แล้วแต่ความชอบของเราเลยค่ะ

เริ่มเตรียมวัตถุดิบให้พร้อมก่อนด้วยการหั่นหอมใหญ่ กระเทียม ต้นหอมให้ละเอียด สะเด็ดน้ำทูน่าออกจากกระป๋องด้วยการใช้ช้อนกดเบาๆ ขั้นตอนแรกหุงข้าวก่อนนะคะเพื่อนๆ แล้วก็ไปตั้งกระทะให้ร้อน ใส่น้ำมัน กระเทียมสับลงไป จากนั้นลดไฟลง ใส่หอมใหญ่ผัดจนเหลืองสักพัก แล้วค่อยใส่กิมจิ ตามด้วยทูน่าลงไปผัดต่อเลยจ้า

 

ขั้นตอนต่อมาคือ ใส่ข้าวและโคชูจังลงไปในกระทะ ในสูตรไม่ใส่แต่ฉันขอแอบเพิ่มเข้าไปเพื่อสีสัน และก็แค่ผัดทุกอย่างให้เข้ากันอย่างใจเย็น ใช้ทัพพีกดๆ ให้ข้าวกระจายตัวและคลุกเคล้าเข้ากับซอส หน้าตาดูเป็นข้าวผัดดกิมจิขึ้นมาแล้ว ระหว่างทำ ฉันก็เชียร์อัพตัวเองไปด้วยการจินตนาการว่ามีบังทันรอกินอยู่ พอดูส่วนผสมทุกอย่างดูเข้ากันหมดแล้ว ก็ใส่น้ำมันงาคั่ว ลดไฟลงให้อ่อนลง ในหนังสือบอกเคล็ดลับคือ ต้องรอจนถึงขั้นตอนสุดท้าย แล้วค่อยใส่น้ำมันงาคั่วเพื่อให้ได้กลิ่นที่หอมพอดี อย่ารีบร้อนใส่ไปนะ

 

เสริมอีกขั้นตอนก่อนสุดท้าย ใครสายชีส ก็ใส่มอซซาเรลล่าชีสลงไปแล้วปิดฝา ใช้ไฟอ่อน รอให้ชีสละลายสัก 3-4 นาที ฟังเพลงบังทันจบสักเพลงพอดี แต่ฉันนั้นพอใจในผลงานข้าวผัดกิมจิเพลนๆ ของตัวเองแล้ว เลยขอโรยหน้าด้วยต้นหอมสับและจบด้วยการโปะไข่ดาวลงไป กึ๊ดนัดซอโย! (เป็นอันเสร็จ)

 

“หน้าตาดูดีกว่าที่คิด” ฉันและพี่สาวพูดเป็นเสียงเดียวกัน

มาถึงขั้นตอนที่สำคัญที่สุด คือการได้ลองกินฝีมือตัวเอง ตามธรรมเนียมก่อนเริ่มกิน ต้องพูดว่า “ชัล มอกเกดซึมนีดา”

คำแรกที่เข้าปากคือ ฉันว่าอร่อย! อร่อยกว่าที่คิด! ข้าวไม่แห้งจนเกินไป และชอบที่มีรสเผ็ดจากตัวซอสโคชูจังที่ใส่ลงไป มีกลิ่นน้ำมันงาคั่วหอมอ่อนๆ กินคู่กับกิมจิรสเผ็ดคือสมบูรณ์แบบ! ชิมคนเดียวก็ดูจะอวยตัวเองไปหน่อย (ถึงก่อนหน้านี้จะอวยไปเยอะแล้ว) พอให้พี่สาวและพ่อได้ชิม ต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า “แทบัก!” (สุดยอด) คืออร่อยจนลืมภาษาไทยไปเลย! ฮ่าๆๆ ไม่นานข้าวผัดกิมจิก็หมดเกลี้ยงไปอย่างรวดเร็ว 

 

พลังแห่งรักนี่มันแรงกล้าจริงๆ ไม่น่าเชื่อว่าการหลงใหลในศิลปินเกาหลี จะพาฉันถือทัพพีเข้าครัวได้ สารภาพว่าฉันภูมิใจในตัวเองมากกกก ถ้าเปรียบการทำข้าวผัดกิมจิครั้งนี้เป็นการเดินทาง ก็คือฉันก้าวเข้าสู่สนามบินสุวรรณภูมิแล้ว อีกไม่นานฉันจะแลนดิ้งลงสนามบินอินชอนอย่างสวยงามและเฉิดฉาย เชื่อว่าในอนาคตหนังสือเล่มนี้จะพาฉันขยันเข้าครัวได้อีกแน่นอน ถ้าเรารักที่จะทำอะไรสักอย่าง มันจะพาเราไปที่ไหนสักที่จริงๆ อย่างว่าแหละค่ะ แต่ตอนนี้ฉันพาตัวเองไปที่ซิงค์ล้างจานก่อนนะคะทุกคน ขอปิดท้ายด้วยประโยคคำคมที่ฉันคิดเองเมื่อกี้ว่า

“นอกจากรสชาติของความเป็นติ่งจะทำให้อิ่มใจแล้ว ก็สามารถทำให้เราอิ่มท้องไปพร้อมๆ กันได้ ฉันพิสูจน์มาแล้วค่ะ! โบราเฮ!”

ผู้เขียน: 404notfound

ยอดหญิงนักจินตนาการที่อินทุกอย่างเกี่ยวกับเกาหลี ดีไซน์ชีวิตด้วยการถือคติแบบสุขนิยม ชอบลองคิด ลองเขียนเพื่อเรียนรู้ตัวในเวอร์ชั่นอื่นๆ ผ่านการพบเจอผู้คนและฟังเพลง