เต้าฮวยเป็นหนึ่งในวัฒนธรรมอาหารที่แพร่หลายมาก แบบที่เราเห็นในไทยคือเต้าฮวยน้ำขิง และเต้าฮวยฟรุตสลัดที่คุ้นเคย โดยเต้าฮวยมีทั้งแบบกินเป็นของคาวและของหวาน มีในทุกประเทศที่ความจีนแพร่ไปถึง เช่น ไทย เวียดนาม จีน อินโดนีเซีย มาเลเซีย สำหรับบทความนี้เราจะพาไปรู้จัก Douhua อ่านออกเสียงสำเนียงจีนๆ ว่า “โต้วฮวา” ในแบบฉบับไต้หวันกัน

โต้วฮวาในแบบไต้หวันกินเป็นของหวาน เป็นเต้าหู้อ่อนนุ่มที่มีขายทั่วไปตั้งแต่ร้านข้างทางจนถึงขึ้นห้างแปะแบรนด์ให้กิ๊บเก๋ ความสนุกคือเราเลือก topping ได้ต่างๆ นานาตามชอบ ลักษณะเฉพาะของโต้วฮวาแบบไต้หวันคือท็อปปิ้งไม่เหมือนประเทศอื่น ได้แก่ ไข่มุกแบบที่ใส่ในชานม (boba), ถั่วเขียวถั่วแดงต้ม, ลูกเดือย, เฉาก๊วย, ทาโร่บอลทำจากเผือก, บอลมันหวาน และอื่นๆ ตามแต่ละร้านจะรังสรรค์ โต้วฮวาแบบนี้มีให้กินได้ในเมืองไทยด้วย คือร้าน QQ dessert ซึ่งผู้เขียนเองก็ชื่นชอบและไปกินบ่อย มันสดชื่น แต่เมื่อไปเยือนไทเปก็มีโอกาสเดินมั่วๆ ไปเจอร้านโต้วฮวาข้างทางและพบว่ามันอร่อยมากกกกก และมีเสน่ห์แบบท้องถิ่นที่เราหากินไม่ได้ในเมืองไทย จึงอยากจะเอามาบอกต่อเพื่อนๆ ค่ะ

ร้านคุณลุงขายโต้วฮวาชื่อว่า 阿斌芋圓 อ่านว่า a bin yu yuan [พิกัด https://goo.gl/maps/6Rbi9qKAfbz] อยู่ไม่ไกลจาก Taipei main station เพราะงั้นไม่ไกลปืนเที่ยงแน่นอน มีให้กินทั้งแบบร้อนและแบบเย็น ซึ่งเราได้ลองทั้งสองแบบและพบว่าแบบร้อนชนะขาดดด เพราะไม่มีน้ำแข็งลงไปทำเจือจาง รสชาติหวานอ่อนและเครื่องเน้นๆ จึงอยู่ครบ เครื่อง topping ของลุงไม่ได้มีให้เลือกเยอะมาก แต่เด็ดทุกอย่าง ไข่มุกสีดำเป็นไข่มุกล้ำค่าจริงๆ เพราะทุกคนชอบมาก มีความอ่อนนุ่มไร้ซึ่งไตตรงกลาง หวานกำลังดี มีความหนุบหนับเล็กน้อยพอให้เคี้ยว แทบอยากจะสั่งอีกชามแบบใส่เฉพาะไข่มุก (แต่อิ่มแล้ว ฮ่า) ตัวโต้วฮวาแบบโฮมเมดนวลเนียนมาก กลิ่นของเต้าหู้ไม่แรงจนเกินไปแต่ก็ยังหอมแบบเฉพาะตัว และเราเลือกได้ว่าจะใส่น้ำขิงไหม ตอนแรกลังเล แต่ลุงมองหน้าและเน้นย้ำว่าใส่แล้วอร่อยกว่า ก็เลยโอเคใส่ค่ะ และพบว่าเอออร่อยจริง ให้รสหวานจางๆ และไม่ได้เผ็ดร้อนรุนแรง แต่ทำให้โต้วฮวามีกลิ่นหอมในอีกมิติที่ลึกซึ้งขึ้น #ปานนั้นเลยค่ะ โดยรวมโต้วฮวาเป็นของหวานเบาๆ กินแล้วสดชื่นๆ ด้วยความหวานน้อยๆ และเครื่องต่างๆ ที่ดีต่อสุขภาพ เพราะงั้นคนที่เป็นสายชอบกินของหวานแบบ rich หวานมันสุดขั้ว อาจจะไม่ถูกใจโต้วฮวาสักเท่าไร

แต่ทั้งนี้ยังมีร้านโต้วฮวาอีกมากมายให้ลองกินนะคะ ถ้าใครได้ไปไต้หวันก็ขออย่าได้พลาดขนมท้องถิ่นชนิดนี้ ส่วนใครยังไม่ได้ไปก็กินของที่มีในไทยไปก่อนเนอะ