เป็นธรรมเนียมของหนังพิกซาร์ทุกเรื่องที่เข้าโรง มันจะต้องปะหัวด้วยแอนิเมชันสั้นน่ารักๆ เรื่องหนึ่ง ซึ่งแอนิเมชันที่โหมโรงให้ Incredibles 2 ของผู้กำกับแบรด เบิร์ด ได้สร้างความเซอร์ไพรส์ด้วยการเป็นหนังพิกซาร์เรื่องแรกที่เล่าเรื่องคนจีน และติ่มซำ ทั้งยังกำกับโดยผู้หญิงอีกด้วย หนังที่เรากำลังพูดถึงมีชื่อว่า Bao โดยสาวจีนนามว่า โดมี่ ฉี ผู้ย้ายถิ่นฐานมาอยู่แคนาดาตั้งแต่อายุ 2 ขวบ และมาฝึกงานจนได้เป็นส่วนหนึ่งของ Inside Out ก่อนจะกระโดดมากำกับ Bao ด้วยวัยเพียง 28 ปีเท่านั้น นับเป็นเส้นทางที่น่าตื่นเต้นไม่น้อยในวงการฮอลลีวูดที่ครองโดยเพศชายส่วนใหญ่ หากจะให้เดาว่าอะไรที่ทำให้ฉีเอาชนะด่านหินขึ้นมาถึงจุดนี้ด้วยเวลาอันรวดเร็ว คงตอบได้ด้วยผลงานของเธอที่อบอวลด้วยความอบอุ่น อารมณ์ถวิลหาบ้านเกิด และอาหารรสมือแม่ที่คละคลุ้งไปทั้งเรื่องนั่นเอง ซึ่งนั่นคือความจริงใจที่ใช่ว่าจะสร้างขึ้นเฉพาะกิจได้ง่ายๆ

Bao พูดถึงภรรยาชาวจีนที่ทำติ่มซำให้คุณสามีกิน แต่ด้วยเวลาอันรีบเร่งทำให้เขาเมินติ่มซำเข่งนั้นที่ทำด้วยหัวใจ ภรรยาเสียใจได้ไม่นานก็พบว่าติ่มซำที่เธอฟูมฟัก กลายเป็นทารกนอนร้องไห้รอความรักอยู่ในเข่งนั้น เธอจึงรับหน้าที่เป็นคุณแม่อุปการะเจ้าติ่มซำน้อยนั่นจนเติบใหญ่

ไม่ใช่เรื่องยากเกินจะคาดเดาว่าทำไมฉีถึงประกอบสร้างเรื่องเล่าแฟนตาซีที่กรุ่นไออุ่นของครอบครัวชัดเจนถึงเพียงนี้ เพราะในฐานะคนพลัดถิ่นอย่างเธอ การทำหนังคือทางออกหนึ่งที่จะสื่อสารความคิดถึงนี้ไปถึงแม่ และติ่มซำก็คือตัวแทนแห่งสายสัมพันธ์ที่ผูกหัวใจระหว่างแม่กับลูกเอาไว้

ด้วยความสด ความสาว และความต่างของฉี ดึงดูดให้สื่อพุ่งเป้าไปทำความรู้จักเธออย่างจริงจัง ทำให้บทสัมภาษณ์ของเธอกระจายไปทั่วโลกออนไลน์จำนวนมหาศาล เมื่อตะลุยอ่านก็ได้ข้อสรุปมาว่า ติ่มซำสำหรับฉีคือตัวแทนทางวัฒนธรรมจีนที่สืบทอดทางสายเลือดจากรุ่นสู่รุ่น โดยเธอให้เหตุผลว่ามันเป็นอาหารที่ต้องร่วมแรงร่วมใจจากคนในครอบครัวช่วยกันทำ และสูตรติ่มซำของแต่ละบ้านก็ไม่เหมือนกัน สืบทอดมาจากต้นตระกูลผ่านกระบวนการดัดแปลงตามแต่ภูมิลำเนาของแต่ละถิ่น อย่างติ่มซำที่บ้านของเธอทำด้วยความเป็นครอบครัวซึ่งย้ายถิ่นฐานมาอยู่แคนาดา จึงแอบหยอดเมเปิลไซรัปลงไปในติ่มซำประจำบ้านด้วยในบางที

แต่หากว่ากันถึงเรื่องส่วนตัวล้วนๆ ละก็ ติ่มซำสำหรับฉีทำให้เธอรู้สึกมีแม่อยู่ใกล้ๆ เสมอ เพราะแม้ตอนนี้ฉีกับแม่จะอยู่ห่างกันแสนไกล แต่เมื่อถึงตรุษจีนหรือเทศกาลพิเศษ คุณแม่ก็มักหอบหิ้วติ่มซำประจำครอบครัวจำนวนมากมาให้ฉีแช่แข็งไว้อุ่นกินให้หายคิดถึงไปได้หลายวัน ความที่ติ่มซำกับเธอผูกกันไว้อย่างลึกซึ้งนี้เอง ทำให้กระบวนการสร้างแอนิเมชั่นเรื่องนี้ที่แม้จะมีความยาวแค่ 7 นาที แต่มันก็เต็มไปด้วยรายละเอียดที่รุ่มรวย กว่าจะได้ติ่มซำที่ดูน่ารักและน่ากิน ทั้งที่สร้างขึ้นด้วยคอมพิวเตอร์ทั้งหมดเลยก็ตาม

ขั้นตอนการทำติ่มซำในหนังผ่านกระบวนการทำงานไม่ต่างจากการทำอาหารจานหนึ่ง เมื่อพิกซาร์ตัดสินใจจ้างแม่ของฉีมาเปิดเวิร์คช็อปการทำติ่มซำให้ทีมแอนิเมชันด้วยตัวเอง และสูตรของแม่ฉีคือการทำทุกกระบวนการด้วยมือล้วนๆ แม้แต่การทำไส้ที่ไม่ใช้เครื่องบด แต่ลงมือสับมันจนละเอียดด้วยตัวเอง รวมไปถึงการนวดแป้ง การลงน้ำหนัก แม้กระทั่งการทำความเข้าใจกับวัตถุดิบอย่างละเอียด ทั้งหมดบันทึกเป็นวิดีโอไว้ทุกขั้นตอน จากนั้นจึงให้ทีมงานไปศึกษากระบวนการเหล่านั้นเพื่อถ่ายทอดลงในแอนิเมชั่น และเมื่อยิ่งอยู่ในความควบคุมของฉี ผู้ซึ่งเข้าใจและคุ้นเคยกับบรรยากาศในการทำติ่มซำเป็นอย่างดีอยู่แล้ว นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมในต้นเรื่องของ Bao ถึงได้นำเสนอการทำติ่มซำได้อย่างเข้าถึงจิตวิญญานของครัวจีนเป็นอย่างดี

ด้วยเรื่องราวที่เกิดขึ้นในครอบครัวชาวจีนในอเมริกาที่เกิดขึ้นในหนังเรื่อง Bao ทั้งยังเล่าผ่านตัวละครหลักเป็นติ่มซำน้อย ที่เป็นภาพแทนของอาหารจีนระดับสากล หนังสั้นนี้จึงเปรียบเป็นทูตทางวัฒนธรรมของชาวจีนที่ส่งอาหารประจำครอบครัวไปสู่นานาชาติ ไม่ต่างกันนักกับการเคลื่อนตัวของชาวจีนจำนวนมหาศาลที่กระจายอยู่ทุกมุมโลก หากนั่นเป็นเพียงภาพที่มองจากคนนอกเข้าไปในหนัง ทว่าสำหรับฉีแล้ว แอนิเมชันแสนอบอุ่นเรื่องนี้เป็นดั่งถ้อยความสละสลวยที่ส่งให้กับคนที่เธอรักมากกว่า และปฏิเสธไม่ได้ว่านั่นเองคือความเป็นสากลเสียยิ่งกว่าเคล็ดลับการทำติ่มซำแบบจีนแท้เป็นไหนๆ

หลังจากคนให้ความสนใจสูตรทำติ่มซำของคุณแม่ โดมี่ ฉี เลยวาดการ์ตูนเพื่ออธิบายสูตรการทำติ่มซำฉบับครอบครัวของเธอเอง ที่ไม่ได้เป็นจีนแท้ แต่ผสมผสานวัตถุดิบจากตะวันตกเข้าไปด้วย หาดูได้ด้วยการเสิร์ชกูเกิลคำว่า Domee Shi recipe แล้วลองทำตามดูได้เลยจ้า