ตามล่าร้านอร่อยตามซอกซอยประตูผี ที่ไม่ได้มีดีแค่ผัดไทยคิวยาวเท่านั้น
‘ประตูผี’ ย่านโบราณชื่อชวนขนลุกนี้ มีที่มาจากการเป็นประตูเมืองที่ตั้งอยู่บริเวณทิศตะวันออก หากเทียบกับปัจจุบันก็คือแถบใกล้เคียงกับแยกสำราญราษฎร์ ซึ่งแต่เดิมเชื่อกันว่า หากมีผู้คนในเมืองเสียชีวิต จะต้องขนศพออกไปผ่านประตูนี้ เพื่อประกอบพิธีกรรมหลังความตายในพื้นที่นอกกำแพงเมือง ยิ่งในช่วงที่เกิดโรคระบาดหนักที่มีคนตายต่อเนื่องนับหมื่นคน จำนวนศพที่ถูกลำเลียงออกเมืองผ่านประตูผีแห่งนี้ ก็ยิ่งมีจำนวนเพิ่มขึ้นจนจัดการกันไม่ทัน เกิดเป็นภาพสยดสยองที่ติดมากับชื่อย่านประตูผีอย่างต่อเนื่องยาวนาน
จนกระทั่งเมื่อมีการสร้างถนนตัดผ่านบริเวณซึ่งเคยเป็นประตูผี ทำให้ประตูและกำแพงเมืองถูกรื้อถอนออกไป และมีการเปลี่ยนชื่อใหม่เป็นชื่อ ‘สำราญราษฎร์’ ตำนานขนลุกขนพองของย่านก็ค่อยจางหายไปตามกาลเวลา ปัจจุบันพื้นที่แห่งนี้กลายเป็นชุมชนที่คึกคักด้วยความเคลื่อนไหวจากผู้คนมากหน้าหลายตา ทั้งนักท่องเที่ยวไทยเทศ และผู้คนในชุมชนเอง แทบไม่เหลือเค้าเดิมของการเป็นตำนานสยดสยอง หากแต่ชื่อ ‘ประตูผี’ ยังคนติดปากคนและถูกส่งต่อมารุ่นสู่รุ่นจนถึงทุกวันนี้
สิ่งที่ดึงดูดให้ประตูผีเป็นย่านคึกคักขวัญใจผู้คนก็คือบรรดาร้านรวงของอร่อย ไม่ว่าจะเป็นร้านผัดไทยคิวยาวในตำนาน หรือร้านมิชลินริมถนนอันลือเลื่องที่เหล่านักชิมต้องไปลองให้ได้สักครั้งหนึ่ง แน่นอนว่าเมื่อเสิร์ชหาข้อมูลของย่านประตูผีตามเว็บไซต์ต่างๆ ย่อมมีสองร้านชื่อดังนี้ขึ้นมาเป็นอันดับต้นๆ แต่เพื่อนบ้านย่านประตูผีของเราไม่ได้บอกแบบนั้น
ประตูผีมีอะไรมากกว่าที่คิด เช่นเดียวกับพื้นที่ชุมชนอื่นๆ ที่มักจะมีร้านเด็ดเจ้าเล็กเจ้าน้อยตั้งอยู่ตามตรอกซอกซอยลับๆ และแต่ละร้านล้วนมีตำนานเป็นของตัวเองที่ยิ่งใหญ่ไม่แพ้ร้านเด็ดร้านดังเจ้าไหนๆ เพียงแต่ร้านเล็กๆ เหล่านี้มักไม่ติดลิสต์ร้านแนะนำอันดับแรกๆ เท่านั้นเอง
การตะลุยย่านประตูผีครั้งนี้ เราโชคดีที่ได้ลายแทงร้านอร่อยจากชาว Trawell Thailand เจ้าถิ่นยืนหนึ่งในย่านประตูผี ที่ชวนเราไป ‘หิ้วปิ่นโตกินข้าวย่านประตูผี’ หรือ Pra Tu Phee Hop-testing พร้อมแจกลายแทงเป็น Trawell Pass น่ารักๆ ที่มีพิกัด แผนที่ และเมนูแนะนำเซ็ตมินิพอดีคำที่ไม่ทำให้เราอิ่มท้องแตกก่อนจะทัวร์กินจนครบทุกร้าน ตัดปัญหาการ ‘กินอะไรก็ได้’ และ ‘กินร้านไหนก็ได้’ ทิ้งไปเลย เพราะเจ้าถิ่นเขาคัดแล้วคัดอีกกว่าจะได้เป็นเมนูเซ็ตนี้ออกมาให้ตามลายแทงกันแบบสบายๆ
และผลการตะลุยตามลายแทงก็เป็นที่น่าพอใจทีเดียวละ
ปิ่นโต
เริ่มจากปิ่นโตเถาน้อยที่อัดแน่นไปด้วยข้าวสายพันธุ์ท้องถิ่นถึง 3 ชนิด คือข้าวหอมนิล หรือข้าวก่ำสีสวยเข้ม กลิ่นหอมเป็นเอกลักษณ์ เนื้อนุ่มแต่มีผิวสัมผัสที่เปลือกบางๆ ทำให้เคี้ยวเพลินแบบกินเปล่าๆ ก็ยังอร่อย และข้าวกล้องมหัศจรรย์สีน้ำตาลอ่อนที่นอกจากจะสีสวยแล้วยังนุ่มหนึบ เพราะตัวเม็ดข้าวเนื้อแน่น เด้ง คล้ายกับข้าวญี่ปุ่นพันธุ์ดีเลยทีเดียว และสุดท้ายที่ขอยกให้เป็นขวัญใจคนรักข้าวใหม่คือข้าวหอมช่อราตรีที่หอมสมชื่อ เมื่อเคี้ยวไปสักพักจะได้รสหวานตามธรรมชาติในปาก และนุ่มเนียนอุ้มน้ำเหมือนข้าวใหม่ที่มียางมาก เป็นข้าวพันธุ์ท้องถิ่นที่ให้ประสบการณ์การกินข้าวแบบแตกต่างกัน แม้จะกินคู่กับอาหารอย่างเดียวกันก็ตาม (ทั้งนี้ทั้งนั้นความอร่อยหนุบหนับนี้ชวนให้เรากินเปล่าๆ ก่อนกับข้าวจะมาจนข้าวแหว่งไปไม่น้อยเลยทีเดียว)
นอกจากปิ่นโตแล้ว เรายังได้สมุดคู่มือเล่มน้อยที่เรียกว่า Trawell Pass นอกจากจะมีแผนที่บอกพิกัดของแต่ละร้านแล้ว ยังมีข้อมูลสั้นๆ พร้อมช่องสำหรับแปะสแตมป์ เมื่อไปถึงร้านที่ปรากฏชื่อในลายแทง ก็ยืน Trawell Pass ให้บริกร แล้วนั่งรอชิมเมนูเด็ดที่ร้านเตรียมไว้ได้เลย ร้านก็จะยกอาหารมาเสิร์ฟพร้อมแปะสแตมป์ให้ 1 ดวง เป็นสัญลักษณ์ว่าเราพิชิตความอร่อยของประตูผีได้แล้ว 1 ร้าน เห็นสมุดเล่มเล็กจ้อยเท่าที่แต่พอนับดูปรากฏว่ามี 10 ร้านอาหาร บวกกับอีก 2 ร้านเครื่องดื่มแน่ะ
แกงเหลืองปลากะพงหน่อไม้ดอง – คอระฆัง
เริ่มต้นการสำรวจย่านประตูผีด้วยร้าน คอระฆัง ร้านอาหารใต้สไตล์คาเฟ่แอร์เย็นฉ่ำ เหมาะกับการมาหลบร้อนในเวลาบ่ายแก่เป็นอย่างยิ่ง เมื่อยื่นเล่ม Pass แล้ว พนักงานหญิงในชุดย่าหยาสีน่ารักก็ยกแกงเหลืองถ้วยเล็กมาให้ตามจำนวนคน แม้ถ้วยจะขนาดกะทัดรัดแต่ยังคงความเข้มข้นสมศักดิ์ศรีแกงใต้ น้ำแกงกลิ่นหอมเครื่องแกงชัดเจน แม้ทางร้านจะบอกว่าปรับรสให้อ่อนลงเพื่อประณีประนอมกับลิ้นของคนกรุงเทพฯ แล้วก็ตาม แต่ก็ยังเผ็ดร้อนชนิดที่ว่าเราใช้โควตาข้าวในปิ่นโตน้อยหมดเกลี้ยงกันตั้งแต่ร้านแรก เนื้อปลากะพงแน่นแต่ไม่แข็ง ส่วนหน่อไม้ดองก็เปรี้ยวพอดี ช่วยตัดรสเผ็ดร้อนของน้ำแกงให้กลมกล่อมขึ้น นับเป็นเมนูเริ่มต้นที่ทำให้เราตื่นเต็มตาในเวลาบ่ายคล้อยแบบไม่ต้องง้อกาแฟเลยทีเดียว
เวลาเปิด – ปิด 11:00-24:00 น. (ทุกวัน)
ชาเย็นนมข้น – โกปี๊ เฮี๊ยะไถ่กี่ ณ เสาชิงช้า
หลังจากที่เผ็ดร้อนมาจากแกงใต้แล้ว เราก็ได้เครื่องดื่มหวานเย็นชื่นใจจากร้านสภากาแฟในตำนานอย่าง โกปี๊ เฮี๊ยะไถ่กี่ มาช่วยชีวิต ที่ต้องบอกว่าเป็นสภากาแฟในตำนานก็เพราะว่าชื่อ โกปี๊ เฮี๊ยะไถ่กี่ เป็นที่รู้จักในกลุ่มจิ๊กโก๋บางกอกมาตั้งแต่ 60 ปีที่แล้ว จากสาขาแรกที่แยกวิสุทธิกษัตริย์ ส่วนสาขานี้เป็นสาขาที่สองซึ่งเปิดทำการมากว่า 13 ปี ส่วนเมนูที่เราได้มาก็คือชาเย็นนมข้น ชาหอมชื่นใจที่เข้ากันได้ดีกับนมข้นหวานมัน เป็นเครื่องดื่มที่ชุบชูใจด้วยรสชาติที่คุ้นเคยเข้ากับบรรยากาศคลาสิกของร้านได้เป็นอย่างดี
เวลาเปิด – ปิด 7:00–20:00 น. (ปิดวันอังคารสุดท้ายของเดือน)
ขนมเบื้องสูตรโบราณ – สิริรัช ขนมเบื้องไทย ชาววัง
เบรกกันด้วยของว่างโบราณอย่างขนมเบื้องไร้ครีมจากร้านสิริรัช ขนมเบื้องชาววัง ร้านเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ติดกับร้านผัดไทยทิพย์สมัยเจ้าดังแห่งย่านประตูผี เป็นขนมเบื้องแป้งบาง ชิ้นไม่ใหญ่มาก ที่สำคัญคือไม่มีใส่ครีมนิ่มสีขาวอย่างที่เราเห็นกันชินตา แต่เป็นใส้แบบโบราณ หอมกลิ่นไข่ หวานฝอยทอง และมีความหนึบจากลูกพลับตากแห้ง ระหว่างรอคิวขนมเบื้องก็ได้ชมลีลาการละเลงแป้งบางของขนมเบื้องไปพร้อมๆ กับลุ้นคิวของผัดไทยร้านข้างๆ ไปด้วย นับว่าเพลินตาเพลินพุงใช่เล่น
เวลาเปิด – ปิด 18:00 – 01:00 น. (ทุกวัน)
ผัดไทยเส้นจันท์ใส่ไข่ – ผัดไทยลุงภา เจ้าเก่า
ติดกันกับร้านขนมเบื้องก็คือร้านผัดไทยลุงภาเจ้าเก่าประจำย่านประตูผี ที่ความอร่อยสูสีกับผัดไทยเจ้าดังแบบเฉือนกันไม่ลง แถมในเวลาเย็นย่ำอย่างนี้ต้องบอกว่าจำนวนคนรอนั้นแตกต่างกันลิบลับ ร้านลุงภาแม้จะมีคิวน้อยกว่าอย่างชัดเจน แต่กลิ่นหอมมันกุ้ง เส้นหนึบหนับแบบเส้นจันท์นั้นสู้กับร้านดังได้แบบแต้มต่อแต้ม ที่สำคัญคือผัดครั้งละน้อยจานด้วยเตาถ่านไฟแรง ทำให้มีกลิ่นหอม เส้นเหนียวนุ่ม เป็นอีกความอร่อยประจำย่านประตูผีที่พลาดไม่ได้เลย
เวลาเปิด – ปิด 10:00 – 02:00 น. (หยุดอังคารเว้นอังคาร)
บัวลอย – บัวลอยสมหวังทรงเครื่อง
ยืนยันความชุกชุมของร้านอร่อยในย่านนี้ด้วยการเดินต่อจากร้านผัดไทยไปอีกราว 5 ก้าว ก็จะเจอกับร้านบัวลอยสมหวัง บัวลอยที่มาพร้อมกับเครื่องเคราเต็มๆ ทั้งฟักทอง เผือก ลูกเดือย และสีน่ารักๆ ที่ปลอดภัยแน่นอนเพราะล้วนเป็นสีจากธรรมชาติ สามารถเลือกใส่เครื่องเพิ่มได้ทั้งไข่หวานและไข่เค็ม ส่วนน้ำกะทิเคี่ยวก็หอมมันได้มาตรฐาน กินเพลินๆ ทำเอาติดใจโดยไม่รู้ตัว รสชาติของย่านประตูผีมันร้ายกาจอย่างนี้นี่เอง
เวลาเปิด – ปิด 17:00-23:00 น. (หยุดวันจันทร์)
เย็นตาโฟ – อู๋เย็นตาโฟประตูผี
เจ้าของเดียวกันกับ อู๋ ลูกชิ้นปลาเยาวราช ที่มาในรูปแบบรถเข็นเล็กๆ แต่ความอร่อยไม่เล็กตาม สำหรับ อู๋ เย็นตาโฟประตูผีที่อยู่ติดๆ กันกับร้านบัวลอยสมหวัง เป็นอีกหนึ่งรสชาติที่อยู่คู่กับประตูผีมานานกว่า 30 ปี ความโดดเด่นอยู่ที่ลูกชิ้นปลาและเครื่องปลาต่างๆ ที่เหนียวเด้งได้ใจ และซอสเย็นตาโฟสีชมพูที่ทางร้านทำเองทุกขั้นตอน จึงมีรสชาติเฉพาะตัวแตกต่างจากซอสสำเร็จรูปทั่วไป แม้จะเป็นไซส์ลองชิมแบบเล็กๆ แต่ความอร่อยก็ถือว่าควรมาลองสักครั้ง
เวลาเปิด – ปิด 18:00 – 2:00 น. (หยุดจันทร์เว้นจันทร์)
ขนมปังไส้กะเพราไก่ไข่ดาว – KLER BAKER
เดินผ่านร้านเจ๊ไฝคิวแน่นๆ เพื่อเบรกความอร่อยดั้งเดิมมาอร่อยแบบประยุกต์กันบ้าง กับขนมปังอบใส้กะเพราไก่ไข่ดาวจากร้านน้องใหม่แห่งประตูผีอย่าง KLER BAKER – เกลอ เบเกอร์ ร้านขนมที่ประยุกต์เอารสชาติแบบไทยๆ ไปอยู่กับความร่วมสมัยได้อย่างลงตัว ด้านในเป็นคาเฟ่สีสันน่ารักชวนให้นั่งพักได้นานๆ แถมยังมีเมนูเครื่องดื่มทั้งร้อนเย็น ตัวขนมปังอบใหม่แบบวันต่อวันไม่มีเหลือเก็บ เจอกับใส่ขนมปังรสชาติจัดอย่างกะเพราไก่ แถมมีไข่นกกระทาดาวใบเล็กๆ เป็นเซอร์ไพรส์อยู่ด้วย ทำเอาติดใจอยากกลับไปลองเมนูอื่นบ้างแล้ว
เวลาเปิด – ปิด 10:00-21:00 น.
ก๋วยเตี๋ยวหมูทอดต้มยำน้ำข้น – ตี๋ เย็นตาโฟรสเด็ด
เดินต่อไปอีกหน่อยโดยปักหมุดไว้ที่ร้านเย็นตาโฟอีกสักร้าน เป็นการแวะร้านเย็นตาโฟที่ไม่ได้มาเพื่อกินเย็นตาโฟ แต่มากินก๋วยเตี๋ยวหมูทอด เมนูเด็ดประจำร้านอีกอย่างหนึ่ง ที่ตอกย้ำความอร่อยด้วยต้มยำน้ำข้นที่ข้นสมชื่อ ถึงรสเผ็ดร้อนและหอมมัน พร้อมกับหมูทอดกรอบๆ เค็มๆ ที่เข้ากันได้กับน้ำต้มยำ กินไปได้สองสามคำก็เผลอลืมไปเลยว่าอิ่มมาแล้ว แหมก็รสเข้มข้นแบบนี้ใครจะอดใจไหวกันละ
เวลาเปิด – ปิด 17:30 – 02:30 น.
หมูสะเต๊ะ – จ. เจ้าเก่าสะเต๊ะ
เพิ่มความซับซ้อนให้การนั่งกินก๋วยเตี๋ยวต้มยำในร้านเย็นตาโฟ ด้วยการตะโกนสั่งหมูสะเต๊ะจากร้าน จ. เจ้าเก่าหมูสะเต๊ะที่อยู่ติดกันมากินด้วย จะพลาดได้ยังไงก็ในเมื่อเจ้าบ้านแนะนำมาขนาดนี้ และก็สมศักดิ์ศรีการเป็นร้านประจำแห่งประตูผี เพราะหมูสะเต๊ะไม้ใหญ่ ไม่ใช่หมูเศษๆ แถมยังชุ่มฉ่ำ เนื้อหมูนุ่ม หอมกลิ่นเครื่องเทศและกลิ่นเตาถ่าน มีความนุ่มนวลของกะทิมารวมให้รสทุกอย่างเข้ากัน พร้อมน้ำจิ้มข้นๆ รสออกหวานมันและอาจาดรสชาติสดชื่น คำว่าอิ่มสะกดยังไง ลืมไปก่อนเลยแล้วกัน ณ จุดนี้
เวลาเปิด – ปิด 17:30 – หลังเที่ยงคืนหรือจนกว่าของจะหมด
ราดหน้าสี่สี – ราดหน้าชิ้งกี่
เดินทอดน่องให้ท้องทันย่อยกันระหว่างทาง เพียงชั่วเหงื่อตกก็เจอกับร้านราดหน้าชิ้งกี่เปิดไฟสว่างโร่อยู่ร้านเดียวในซอยเล็ก เรียกว่าถ้าไม่ตามลายแทงของเจ้าถิ่นมา ร้านนี้อาจตกสำรวจไปอย่างน่าเสียดาย เพราะนอกจากจะอยู่แยกจากร้านอื่นๆ แล้วยังอยู่ในซอยแคบๆ ที่ถ้าไม่ตั้งใจมากินก็คงไม่บังเอิญมาเจอกับตำนาน 80 ปีแห่งนี้ คำว่าราดหน้าสี่สีก็หมายถึงสีของไข่ เส้น ผัก และหมู ซึ่งมีทั้งหมูชิ้นที่ออกรสเค็ม และมีหมูพกระเทียมทำที่ออกรสหวานนำ พร้อมบรรยากาศเรโทรสมกับความเป็นตำนาน ร้านนี้ห้ามพลาดเด็ดขาด ย้ำ! ห้ามพลาดเด็ดขาด!
เวลาเปิด – เปิด 17:00 – 22:00 (ขายเฉพาะวันจันทร์, พฤหัสบดี, ศุกร์ และเสาร์)
ข้าวต้มเป็ด – เจี่ยอ้วน ข้าวต้มเป็ด ประตูผี
ไม่เข้มข้น เราไม่นอน! เลยต้องมาส่งท้ายด้วยข้าวต้มอุ่นๆ จากร้านเจี่ยอ้วน ข้าวต้มเป็ด ตำนานความอร่อย 60 ปี ที่รีโนเวทใหม่ให้ยังดูทันสมัยอยู่เสมอ เมื่อยื่น Trawell Pass ไปแล้วเราก็ได้ข้าวต้มเป็ดถ้วยบะเร่อกลับมา (ไหนบอกว่าไซส์กระทัดรัดสำหรับชิมไง!) ข้าวต้มได้ที่จนเม็ดข้าวบานพอดีๆ เนื้อเป็ดเหนียวหนุ่มและยังมีกลิ่นเฉพาะของเนื้อเป็ดอยู่ แต่ไม่สาบ ไม่ฉุน พร้อมกลิ่นกระเทียมเจียวและคื่นฉ่ายหอมๆ แม้จะอิ่มแค่ไหนก็อดใจไม่ไหวอยู่ดี จึงได้ปิดท้ายอย่างละมุนละไมที่ร้านเจี่ยอ้วนข้าวต้มเป็ดแห่งนี้
น่าเสียดายที่เราพลาดโอกาสไปเยือนร้าน Tai Soon Bar และ Swing Bar ร้านคราฟต์เบียร์และ Rooftop Bar ที่มอบแสงสีและดีกรีแอลกอฮอล์ให้กับย่านเก่าแก่แห่งนี้ เพราะวันที่ไปตามลายแทงดันตรงกับวันสำคัญทางพุทธศาสนา จึงยังเหลือ 2 พิกัดแห่งย่านประตูผีที่เพื่อนบ้านอย่าง Trawell Thailand ชี้เป้าไว้ให้ ซึ่งรับประกันด้วยรอบเอวและขนาดกระเพาะอาหารว่าเราจะต้องกลับไปชิมทุกรสชาติของประตูผีให้ครบในเร็ววันนี้อย่างแน่นอน!
ขอบคุณเพื่อนบ้านชาวกรุงอย่าง Trawell Thailand ที่จัดกิจกรรมสนุกๆ พร้อมชี้พิกัดของดีประจำย่านให้เราตามรอยกันจนอิ่มทั้งท้องและอิ่มทั้งใจ สำหรับใครที่อยากร่วมกิจกรรม Hop-testing และกิจกรรมอื่นๆ ที่จะพาไปรู้จักของอร่อยประจำย่านนั้นย่านนี่ทั่วกรุงเทพฯ อีก สามารถติดตามได้ที่ Facebook Fanpage: Trawell Thailand ได้เลย
Contributor
Tags:
Recommended Articles
