สังคมไทยคุ้นเคย “ใบเตย” เป็นอย่างดี เพราะใบเตยมีบทบาทมากมายในปากะศิลป์ไทย โดยเฉพาะขนมหวานอาหารว่างของไทย ปัจจุบันนี้ใบเตยยังเข้ามามีบทบาทในเครื่องดื่มสมุนไพรอีกด้วย

ต้นเตยเป็นต้นไม้ที่น่าปลูกมาก เพราะปลูกในที่ร่มรำไรก็ได้ ในที่มีแดดก็ดี ซึ่งบ้านเมืองที่นับวันจะแออัดมากยิ่งขึ้น เต็มไปด้วยตึกสูงมากมาย เป็นตัวกำบังแสงแดดที่สาดส่องมายังเรือนชาน ต้นเตยหอมเป็นต้นไม้ประเภทกอ มีลำต้นอยู่ใต้ดิน ใบเป็นใบเดี่ยว เรียวยาว สีเขียวเข้ม ใบค่อนข้างแข็ง เป็นมัน เรียงสลับเป็นเกลียวขึ้นไปจนถึงยอดต้น ต้นเตยชอบน้ำมาก ดินร่วนชื้นแฉะหน่อย

เตยหอมมีใบที่ให้กลิ่นหอม เพราะมีน้ำมันหอมระเหย (Fragrant Screw Pine) สารที่ทำให้มีกลิ่นหอมคือคูมาริน (Coumarin) และเอทิลวานิลลิน (Ethyl vanillin) ใบสีเขียวเข้ม เพราะมีสารคลอโรฟิลล์หนาแน่น จึงคั้นออกมาเป็นน้ำสีเขียวสดข้นสวย ใช้แต่งสีแต่งกลิ่นขนมจำนวนมาก เช่น วุ้นใบเตย ลอดช่องใบเตย ขนมชั้นใบเตย ข้าวเหนียวมูนใบเตย บัวลอยสาคูใบเตย บัวลอยใบเตย หยกมณี ตะโก้ห่อใบเตย เป็นต้น แล้วยังข้ามมาสู่ขนมอบทั้งหลาย เช่น สาลี่ใบเตย ขนมเค้กใบเตย แยมโรลใบเตย คุกกี้ใบเตย เป็นต้น ส่วนอาหารคาวใช้น้อย แต่ก็มีใช้บ้าง เช่น ไก่ห่อใบเตย ข้าวหุงกับใบเตย ข้าวต้มใบเตย เป็นต้น อาหารว่างก็มี เช่น สาคูไส้หมูใบเตย ข้าวเกรียบปากหม้อใบเตย เป็นต้น ประเภทเครื่องดื่มมีมากมาย เช่น ชาใบเตย น้ำใบเตยใช้ชงน้ำชา น้ำใบเตย พันช์ใส่น้ำใบเตย และน้ำใบเตยผสมกับเครื่องดื่มสมุนไพรอื่นๆ เท่านี้ก็พอจะเห็นแล้วว่า ใบเตยมีบทบาทกับอาหารการกินในทุกชนิดจริงๆ แถมผู้คนที่ใช้รถยังนิยมนำใบเตยทั้งกอวางไว้ในรถให้มีกลิ่นหอมสดชื่น วางไว้ตั้งแต่ใบสดๆ จนแห้งไปเลย ใบเตยก็ยังส่งกลิ่นหอมอยู่ ใบแห้งนำไปหั่นเอาไปชงชาก็ได้อีก…คุณของใบเตยอนันต์จริงๆ

บ้านฉันเป็นบ้านที่ขาดใบเตยไม่ได้เลย ฉันใช้ใบเตยขยำทำสังขยากินเองในบ้าน ฉันใช้ใบเตยนำมาคั้นร่วมกับใบบัวบกและย่านาง เป็นน้ำคลอโรฟิลล์แบบสดๆ ให้คนทั้งครอบครัวดื่มกิน ฉันใช้ใบเตยมาหั่นปั่นรวมกับถั่วเขียว ลูกเดือย ข้าวกล้องที่แช่น้ำมาทั้งคืนแล้ว ทำน้ำนมธัญพืชแสนอร่อย มีคุณค่าอาหารมหาศาล

 ใบเตยนอกจากคุณสมบัติให้กลิ่นหอม มีสีสวยงาม รสหวานเย็นแล้ว ใบเตยยังมีคุณสมบัติที่เป็นคุณกับร่างกาย คือ มีฤทธิ์เย็น ช่วยเป็นยาเย็น คุ้มครองเซลล์ สร้างภาวะด่างเสริมกระแสเลือดให้กับร่างกาย สีเขียวของคลอโรฟิลล์ใบเตยและธาตุเหล็ก ช่วยสร้างเม็ดเลือดแดง สร้างกระดูก เพราะมีแคลเซียมสูง

สรรพคุณในทางรักษาโรคที่เด่นๆ ของใบเตยมีดังนี้

เตยหอมมีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า Pandanus amaryllifolius ชื่อสากลว่า Pandanus Palm, Fragrant Pandan

สารอาหารในใบเตย 100 กรัม (ฐานข้อมูลของกองโภชนาการ กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข) ประกอบไปด้วย พลังงาน 55 กิโลแคลอรี น้ำ 85.3 กรัม โปรตีน 1.9 กรัม ไขมัน 0.8 กรัม คาร์โบไฮเดรต 10.1 กรัม ใยอาหาร 5.2 กรัม แคลเซียม 124 มิลลิกรัม ฟอสฟอรัส 27 มิลลิกรัม เหล็ก 0.1 มิลลิกรัม เบต้าแคโรทีน 2987 ไมโครกรัม วิตามินเอ 498 RE วิตามินซี 8.3 มิลลิกรัม ไนอะซิน 1.2 มิลลิกรัม

ดูสูตรน้ำวุ้นใบเตย

ดูสูตรน้ำสลัดใบเตย

ดูสูตรตำวุ้นเส้นข้าวมันใบเตย

ดูสูตรเห็ดใบเตยทอดกรอบ

ดูสูตรข้าวอบใบเตย

ดูสูตรข้าวต้มใบเตย

ดูสูตรขนมหยกมณี

ข้อมูลจาก