เปิด "ตำราอาหาร" ได้ที่นี่

 

food story

‘เซาปิ่งอากง’ ขนมแป้งทอดระดับตำนานแห่งย่านสี่พระยา 

Story by สุริวัสสา กล่อมเดช

ขนมแป้งทอดเนื้อฟูนุ่ม หอมกลิ่นแป้งหมักจากมันเทศ

แถวสี่พระยา ย่านบางรัก เขาว่ามีร้านขนมแป้งทอดสไตล์จีนที่ขายมานานกว่า 50 ปี เป็นร้านไม่ลับแต่คนไม่ค่อยรู้ ความอร่อยบอกกันปากต่อปากจนรู้ถึงหูเรา เลยอาสามาตามหาความอร่อยกันที่ร้าน ‘เซาปิ่งอากง’ เดินเข้ามาเรื่อยๆ ในซอยหมอเพชรหมอพลอย จนเจอกับพี่สาวคนหนึ่งกำลังยืนพลิกยืนกลับแป้งทอดก้อนกลมๆ อยู่หน้าบ้าน ที่ไม่มีป้ายชื่อร้านใดๆ กำกับ

 

 

 

 

หน้าร้านเงียบเชียบ ขนมเต็มกระทะ แต่ไม่เหลือให้เราซื้อชิมสักชิ้นเลยค่ะ — นี่มันอะไรกันคะเนี่ย! ฉันได้แต่ยืนดมกลิ่นหอมๆ มองพี่จิ๋ม-สุภานี มือทอดประจำร้านพลิกขนมไปมา สลับกับคุณแม่ฮั้วและพี่สุที่รับหน้าที่ใส่ไส้ ปั้นแป้งขนมกันมือระวิงอยู่หลังเตาทอดภายในบ้าน ก่อนตัดใจสั่งขนมไว้มารับในอีก 2 วันถัดมาตามคิวออร์เดอร์ในเวลานั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ความอร่อยของคนทุกเจเนอเรชั่น

 

 

 

 

‘เซาปิ่ง’ เป็นขนมแป้งทอดโบราณของคนจีน ตัวแป้งเป็นแป้งหมักที่มีส่วนผสมของแป้งสาลีกับมันเทศหมักจนฟูได้ที่แล้วนำมาใส่ไส้ ‘ถั่วกวน’ กับ ‘เผือกกวน’ นำมาทอดในกระทะจนสุกฟูหอม ขนมแป้งทอดนี้มีอีกชื่อเรียกในภาษาจีนแต้จิ๋วว่า ‘ฮวงกั่วเปี๊ยะ’ ค่ะ ซึ่งคำว่า ‘ฮวงกั่ว’ หมายถึงมันเทศซึ่งเป็นส่วนผสมหลักของตัวแป้งทำให้มีรสมันหอม

 

 

 

 

ด้วยส่วนผสมที่ไร้นม ไข่ และเนื้อสัตว์ ทำให้เซาปิ่งกลายเป็นขนมกินเล่นที่ขายดิบขายดีเป็นพิเศษในช่วงเทศกาลกินเจ โดยเฉพาะเซาปิ่งอากง ที่พี่จิ๋มเล่าว่าเป็นร้านที่พ่อหรือก็คืออากงริเริ่มทำขึ้นมาเมื่อ 50 ปีก่อน ทำให้มีลูกค้าทั้งขาประจำและหน้าใหม่เพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ จากทุกสารทิศทั่วกรุงเทพฯ แม้ที่ร้านไม่มีเพจใดๆ เดาว่าเขาคงบอกกันปากต่อปาก และด้วยขนมทำมือทุกขั้นตอนตั้งแต่เตรียมแป้งหมักไว้ข้ามคืน กวนไส้ จนใส่ไส้ทอด หลังอากงไม่สบายจึงเหลือเพียง 3 สาวทำกันในครอบครัว ขนมจึงจำกัดอยู่ที่วันละไม่เกิน 300 ชิ้น ตามกำลังคนและขั้นตอนที่ต้องใช้เวลาในทุกกระบวน

 

 

 

 

 

 

 

แป้งเราต้องหมักไว้ข้ามคืนให้ขึ้นฟู วันไหนที่อากาศชื้นมาก มันยังไม่ฟูเราก็ไม่รีบทำรีบขายนะ มันจะไม่อร่อย ก็ต้องรอแป้ง จะไม่เร่งทำเด็ดขาด ฟูตอนไหนก็ทำตอนนั้น บางวันเริ่มช้าเลยทำได้น้อย ส่วนใหญ่เลยโทรมาสั่งกันก่อนจะชัวร์กว่า เดินมาซื้อก็พอมีขายบ้าง มีช่วงกินเจนี่แหละที่คนสั่งเยอะจนคิวยาวไปอีก 2 วัน”

 

 

 

 

เซาปิ่งที่ร้านอากงมีให้เลือก 2 ไส้ คือไส้ถั่วกวนกับไส้เผือกกวน แป้งที่ใส่ไส้แล้วจะลำเลียงใส่ถาดคัดแยกไส้เผือกกับไส้ถั่ว ไส้เผือกจะแต้มด้วยจุดสีแดงตรงกลางขนม ก่อนนำมาทอดน้ำมันในกระทะกลมแบนให้ค่อยๆ สุกฟูด้วยไฟเบา ใช้เวลาราว 20 นาทีต่อกระทะ ขายชิ้นละ 12 บาท ราคาเป็นมิตร ทำให้แต่ละคนซื้อทีละหลายชิ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แป้งที่เพิ่งทอดมาร้อนๆ ส่งกลิ่นหอม ตัวแป้งฟูแล้วก็นุ่มยิ่งเคี้ยวยิ่งหอมแป้ง มีรสหวานอ่อนๆ จากมันเทศ ไส้ถั่วกวนมันหวานพอดีหอมถั่ว ส่วนไส้เผือกเนื้อเนียนรสค่อนไปทางหวานนำ อร่อยคนละแบบ ฉันที่ชอบกินเผือกกวนมากดันชอบไส้ถั่วกวนของร้านอากงมากกว่าค่ะ เพราะรู้สึกหวานกำลังดี แต่ก็แนะให้ซื้อมาลองทั้ง 2 ไส้เลย ต้องลองเองถึงจะรู้ค่ะว่าชอบไส้ไหน ในราคา 12 บาท ไม่ผิดหวังแน่นอน เรียกว่าเป็นขนมที่รสชาติถูกปากคนทุกเจเนอเรชั่น เด็กๆ เลยเรียกอีกชื่อว่า ‘ขนมโดเรมอน’ เพราะเป็นแป้งทอดแผ่นกลมๆ มีไส้ถั่ว ฟีลแบบหน้าตาเป็นแป้งทอดคล้ายโดรายากิขนุมสุดโปรดของตัวการ์ตูนอย่างโดราเอมอนทำนองนั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ขนมแป้งทอดจีนโบราณนี้ยังพอหากินได้บ้างตามตลาดที่มีชุมชนคนจีนอาศัยอยู่เยอะ แต่รสชาติก็ต่างกันไปแต่ละร้าน ฉันเองเคยกินเซาปิ่งมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่ก็แปลกใจกับรสสัมผัสที่แตกต่างกันพอสมควร ความต่างที่เห็นชัดคือตัวแป้งค่ะ ที่เคยกินเป็นแป้งคล้ายขนมปังที่กัดแล้วฟีบติดกัน ไม่คืนตัว ไม่ฟู และกลิ่นหอมต่างกันชัดเจนอาจมาจากสัดส่วนมันเทศที่ต่างกัน ใครเจอเซาปิ่งก็ลองซื้อกินดูนะคะ หรือใครผ่านมาแถวนี้แนะนำร้านเซาปิ่งอากงเลย หยิบกินเพลินไม่รู้ตัว

 

 

 

 

ก่อนกลับฉันถามคุณแม่ฮั้วที่ปั้นขนมมา 50 ปีว่า บรรยากาศคนกิน คนซื้อเซาปิ่งเมื่อ 50 ปีก่อน กับปัจจุบันต่างกันมั้ย?

 

 

 

 

คำตอบที่ได้คือไม่ต่าง คนกินไม่ได้น้อยลงมีเด็กๆ รู้จักเพิ่มขึ้นซะอีก สิ่งที่ต่างคือความกดดันที่มาตามยุคตามสมัย เดี๋ยวนี้จะกินอะไรเขาก็สั่ง คนทำอย่างคุณแม่ฮั้วเลยรู้สึกกดดันนิดๆ ที่ต้องทำขนมทำมือแข่งกับเวลาให้ทันกับที่ออร์เดอร์ไว้ แต่ก็เข้าใจตราบใดที่มันยังทำให้ขนมขายได้และคนรู้จักเซาปิ่งมากขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

สมัยก่อนคนก็มารอต่อคิวหน้าร้านนี่ละ แถวยาวเลย ชอบแบบนั้นมากกว่านะ เพราะขนมมันต้องค่อยๆ ทำเนาะ ทำเสร็จขายเป็นคนๆ ไป เขาก็ต่อคิวรอ พอเดี๋ยวนี้เขาสั่งไว้จะมารับตอนบ่ายโมง บ่ายสอง มีหลายเจ้าเราก็ต้องทำให้ทันเวลา กดดัน แต่ทำยังไงได้มันก็เปลี่ยนไปตามยุค ตามสมัย ซอยนี้แคบด้วยจอดรถลำบาก บางคนเขามาไกลก็สะดวกสั่งไว้แล้วมาจอดรถรับกันเลย ก็เข้าใจ”

 

 

 

 

 

 

 

ความอร่อยถูกปากคนทุกวัยทำให้เซาปิ่งไม่หายไปแน่ๆ ส่วนใครผ่านมาแถวนี้แวะเวียนมาอุดหนุน ชิมความอร่อยของเซาปิ่งอากงได้นะคะ แนะนำให้โทรสั่งไว้ดีที่สุด ก่อนมารับก็โทรมาถามกันสักนิดว่าทันไหม ขนมทำมือทุกชิ้นให้เวลาคุณแม่กับพี่ๆ หน่อย อร่อยตั้งใจทำและอยากขายค่ะ 🙂

 

 

 

 

 

 

 

 

โทร. 02 266 4124
google map: https://maps.app.goo.gl/9wVj8gvZA129zd116

Share this content

Contributor

Recommended Articles

Food Storyกินแจ่วฮ้อน กับ “PEAR is hungry” Food blogger ผู้เชื่อว่าสายกินและสายกรีนไปด้วยกันได้
กินแจ่วฮ้อน กับ “PEAR is hungry” Food blogger ผู้เชื่อว่าสายกินและสายกรีนไปด้วยกันได้

คุยกับ แพร – พิมพ์ลดา ไชยปรีชาวิทย์ นักกินที่ชวนทุกคนมาจัดการขยะอาหารด้วยการ #กินหมดจาน

 

Recommended Videos